Rozdział 7

*Oczami Katniss*
Budzę się wtulona w nagi tors Alexa. Ku mojemu zdziwieniu chłopak już nie śpi. Delikatnie głaszcze mnie po ramieniu i uważnie mi przygląda. Podnoszę głowę i obdarzam go szerokim uśmiechem.
- Dzień dobry. - Szepczę.
- Dzień dobry, kiciu. - Całuje mnie w czubek głowy. Podnoszę się na łokciach i składam na jego ustach namiętny pocałunek. Jego ręce wędrują pod moją koszulę nocną i zatrzymują się tuż nad piersiami. Siadam na nim okrakiem i delikatnie całuję jego szyję.
- Katniss, co ty zrobi... - Do mojego pokoju wbiega Finnick. Widząc mnie i Alexa od razu przerywa i patrzy na nas jakby zobaczył ducha. Jak poparzona schodzę z Alexa i szczelnie zakrywam się kołdrą.
- Co znowu zrobiłam? - Warczę. Finnick patrzy na mnie nienawistnym wzrokiem.
- Myślałem ,że już wszystko wyjaśniłaś z Peetą ,że już jest dobrze. - Cedzi przez zaciśnięte zęby.
- No i jest, idioto. Możesz już wyjść?! - Krzyczę. Bez słowa wychodzi trzaskając drzwiami.
- O co mu chodzi? - Pytam z nadzieją ,że Alex zna odpowiedź.
- Skąd mam to wiedzieć, kicia? Zawsze uważałem ,że ten Odair to jakiś obłąkany jest. - Uważnie mi się przygląda.
* Oczami Finnicka *
A już miałem nadzieje, że wreszcie się pogodzą i w końcu nie będzie trzeba od stawiać tego głupiego cyrku. Zawiedziony wracam do pokoju gdzie czeka na mnie Annie
- I jak wyjaśniło się? - przejęta zbliża się do mnie
- Powiedziała, że wszystko jest dobrze i tyle - mówie zmarnowany
- Wyjaśni się to prędzej czy później - rudowłosa głaszcze mnie po policzku, a ja zaczynam ją czule całować po czym podniosze ją lekko do góry a jej nogi zaplatają się na moich biodrach. Kładę ukochaną na łóżku i zaczynam obdarowywać jej ciało pocałunkami. Annie zaczęła mnie rozbierać i po krótkim czasie jesteśmy nadzy
- Kocham cie Annie, nie wiem co bym zrobił, gdyby coś ci się stało - moje pocałunki schodzą na jej piersi a rudowłosa cicho jęczy. Po chwili zaczynam w nią wchodzić, a moja ukochana głośniej jęczeć. Mimo, iż szczytujemy ja nie przestaje w nią wchodzić i robię coraz szybsze pchnięcia.
* Oczami Katniss *
Leże na łóżku z Alexem który całuje mój brzuch, a ja zastanawiam się o co chodziło Finnickowi. Zdezorientowana sięgam po telefon
- O co chodzi - Alex przerywa pieszczoty
- Tylko coś sprawdzam - lekko się uśmiecham, a brunet wraca do pieszczot. Wchodzę w wiadomości, ku mojemu zdziwieniu smsy z Peetą zostały usunięte, dziwne nie orzypominam sobie, żebym je usuwała, no ale trudno.
Pisze do Peety
"Cześć Peeta coś się stało? Przestałeś pisać, a teraz mówisz Finnickowi, że coś nie tak?" po wysłaniu wiadomości podgłaszam dźwięk i odkładam telefon czekając niecierpliwie, aż Peeta odpisze.
Alex kładzie się na mnie i obsypuje pocałunkami moją szyję. Wplatam ręce w jego gęste, brązowe włosy i cicho jęczę.
- Katniss... tak bardzo Cię kocham. - Cichy szept ukochanego przyjemnie drażni moje ucho.
- Ja Ciebie też kocham, Alexie. - Czule go całuję.
- Siema Katniss, Witaj Alex. - Do pokoju wchodzi uradowana Johanna. Patrzy na nas z szerokim uśmiechem. - Ale żeby tak w środku dnia? - Siada na łóżku.
- Co chcesz? - Wzdycham.
- A tak mi się nudziło to pomyślałam ,że wpadnę. Alex, niezła klata. - Szeroko się uśmiecha.
- Johanna. - Warczę.
- No co? I tak każdy wie ,że za jakiś czas zostawisz go w pizdu i wrócisz do Mellarka. - Wzrusza ramionami.
- A kto tak uważa!? - sycze
- No Finnick, Annie, Haymitch, Effie no wiesz wszyscy. A gdy ty pożucisz tego pana to ja chętnie się nim zaopiekuje - Johanna głaszcze bruneta po mięśniach
- To sie grubo mylicie - zaczynam całować Alexa, po chwili słysze dźwięk smsa i jak popażona odrywam się od chłopaka i sięgam po telefon
"Nie chciałaś żebym pisał więc nie pisze" (Nieznany - Katniss)
- Nawet sms jest ważniejszy od niego - brunetka głaszcze go po policzku, a ja nawet nie reaguje, zbyt przejmuje się sms-em niż Johanna
"Kim jesteś i skąd masz mój numer?" (Katniss - Nieznajomy)
"To ja Peeta. Nie rozumiem cie, najpierw mnie blokujesz i zabraniasz odpisywać a teraz piszesz. Muszę pisać z telefonu Julie, żebym mógł odpisać" (Peeta - Katniss)
- Katniss...Katniss! - słyszę czyjś głos dlatego podnosze głowę do góry
- Katniss do cholery znowu telefon ważniejszy?! - w głosie Alexa słychać zazdrość
- Alex proszę cie - patrzę na niego po czym zabiera się za p
odpisywanie Peecie
"Ja ci niczego nie kazałam!" (Katniss - Peeta)
"To mnie do cholery odblokuj, albo wiesz co nie musisz" (Katniss - Peeta)
"Peeta nie zachowuj się jak dziecko" (Katniss - Peeta)
"Ja jestem dzieckiem!? Mogłaś zaoszczędzić mi tego, że Julie nie chce ze mną mieszkać bo jestem nieudacznikiem" (Peeta - Katniss)
"Ja tego nie pisałam zrozum proszę" (Katniss - Peeta), w tym momencie uświadomiłam sobie jak bardzo mi na nim zależy i jak bardzo za nim tęsknie. Blondyn nie odpisał mi więc postanowiłam mu wyznać moje uczucia, gdy miałam zabrać się za pisanie postanowiłam, że nie chce aby o tym wiedział
"Peeta co się z tobą stało?" (Katniss - Peeta)
"Co się ze mną stało?! Co z tobą się stało... na początku piszesz ze mną i jest okey a potem wyskakujesz z jakimiś tekstami które mają mnie urazić, a na końcu się nie przyznajesz" (Peeta - Katniss)
"Tęs... To nie ja" (Katniss - Peeta), ze łzami w oczach odkładam telefon i pod nosze głowę a moim oczom ukazuje się Alex całkujący Johanne która siedzi na nim okrakiem, a on trzyma ręce na jej pośladku i piersi
- Kurwa Alex - krzycze, a oni momentalnie się od siebie odsuwają
- Co to miało znaczyć do cholery!? Johanna ty pieprzona szmato jak mogła - wydzieram się ile sił
- Wolałaś telefon - dziewczyna wzrusza ramionami
- Nie nie powód, żeby całować mojego chłopaka! - warcze
- Kicia nie gniewaj się - Alex kładzie rękę na moim ramieniu
- Zdradziłeś mnie ty jebany skurwieku a ja mam się nie gniewać!?! - patrzę na chłopaka ironicznie
- Kocie opanuj się - brunet spoważniał
- Ja mam się opanować no kurwa mać ludzie trzymajcie mnie bo go uduszę - wydzieram się
- To ja chce się z tobą przespać a ty się kurwa całujesz i macasz z tą zdzirą kurwa niewyżytą - wskazujące na Johanne
- Katniss przestano klnąć uspokuj się - Brunetka mówi przerażonym głose -
- Ja mam się uspokoić!? Nie ma mowy i nieprzestane klnąć weszłam w fazę i nie zamierzam wychodzić więc wypierdalaj stąd bo cie karetka zaraz wyprowadzi - dre się a ona wciąż siedzi okrakiem na Alexie. Emocje wzięły górę i rzuciłam się na Johanne, zaczęłam ją drapać, bić, kopać i wygrywać włosy
- Przestań - Alex zdejmuje mnie z dziewczyny która nie ma połowy włosów, podbite oko, siniaki i zadrapania na całym ciele i złamany łokieć i kolano oraz obojczyk
- Albo stąd pójdziesz albo będzie gorzej - dziewczyna wychodzi z domu a ja po pobiciu jej czuje się lepiej
- A ty na co na zaproszenie czekasz!?
- Myślałem, ż...
- To źle myślałeś wynoś się ale to już - wydzieram sie. Po wyjściu Alexa rzucam się na łóżko i biorę telefon do ręki
- Katniss czemu się tak darłaś? - do pokoju wchodzi poczochrana Annie
- Czy wy chociaż raz mogli byście się przestać cały czas pieprzyć! - warcze
- Opanuj się kobieto - siada obok mnie
- Przepraszam, przed chwilą Alex obmacywał i całował Johanne a ona nic z tym nie zrobiła - moje oczy się szklą
- Może pocieszy cie fakt, że pojutrze są święta na które jedziemy do Haymitcha. Jutro jedziemy do dwunastki. - Annie lekko się uśmiecha i delikatnie głaszcze mnie po plecach.
- Obojętnie. - Wzruszam ramionami.
- Pomóc Ci się pakować? - Pyta z troską. Kiwam głową i mocno się do niej przytulam.
- Przepraszam ,że byłam taka wredna. Byłam głupia. Starałaś się mnie tylko ochronić od smutków a ja tak się tobie odwdzięczyłam. Jesteś dla mnie jak starsza siostra... przepraszam Annie. - Chlipię.
- A ty dla mnie jesteś jak młodsza siostra. Głupiutka ale jednak siostra. - Mocno mnie przytula.
Postanawiam znowu zacząć się ubierać "jak stara Katniss". Podchodzę do szafy i wyrzucam z niej większość czarnych, obcisłych, krótkich bluzek i spódnic. Annie obiecała mi ,że pożyczy mi parę swetrów i spodni.
Pakowanie zajmuje mi godzinę. Zmęczona padam na łóżko i chwytam za telefon. Moim oczom ukazuje się 16 nieodebranych połączeń i 5 SMS-ów od Alexa. Nie czytam ich.
"Odczep się ode mnie, idioto! Nie chcę Cię znać! Trzymaj się ode mnie z daleka i nawet nie próbuj do mnie pisać lub dzwonić! Dla mnie nie istniejesz!"
Rzucam telefon o ścianę i z płaczem walę pięścią o ramę łóżka. Postanawiam iść do Annie. Teraz potrzebuję wsparcia...
Wstaję, ocieram łzy i wychodzę z pokoju. Cicho pukam i gdy słyszę "Proszę", otwieram drzwi. Moim oczom ukazuje się Annie pakująca ubrania do walizki i Finnick leżący na łóżku.
- Chciałam was jeszcze raz przeprosić. - Zaczynam nieśmiało. - W sumie... Ciebie Finnick po raz pierwszy. Byłam bardzo głupia... teraz to zrozumiałam. Chciałam być kimś lepszym... silniejszym. A prawda jest taka ,że nawet na widok mojego tatuażu trzęsę się ze strachu. - Ostatnie zdanie wypowiadam niemal szeptem.
- Katniss, każdy popełnia błędy. Pamiętaj ,że jesteśmy twoimi przyjaciółmi i bez względu na wszystko, z naszą aprobatą czy dezaprobatą będziemy Cię wspierać. - Finnick ciepło się do mnie uśmiecha.
- Właśnie, Katniss. Pamiętaj, siostry. - Annie podchodzi do mnie i mocno ściska. Resztę dnia spędzam w towarzystwie Odair'ów. Dzięki nim przez jakiś czas udało mi się zapomnieć o smutkach dzisiejszego dnia.